Katarzyna Kucharska

Redaktor naczelna

Absolwentka Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, specjalizacja malarstwo sztalugowe. Po dyplomie – pracownia mozaiki w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu. Przez wiele lat związana z produkcją filmów animowanych. Brała udział w wielu wystawach malarstwa, indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą.

Założycielka i redaktor naczelna wydawnictwa Tashka. Stworzyła ok 70 tytułów polskich autorów ilustrowanych przez polskich artystów. Redaktor naczelna i wydawca: 18 numerów czasopisma Fika o kulturze i sztuce. Założycielka konceptu księgarni/galerii/kawiarnii/ miejsca spotkań - TRIKI TASHKA - obecnie w Teatrze Guliwer w Warszawie i w Teatrze Miniatura w Gdańsku. Poducentka spektakli, scenografka oraz autorka kostiumów. Organizatorka wielu wydarzeń kulturalnych m.in.: Lato Konesera. Soho mówi HAWK, Gwiazdkowanie, Festiwal Sztuki i Sztuczki, Ogólnopolski Przegląd Teatrów dla Dzieci Wg Tashka. Organizatorka i szefowa działu edukacyjnego Muzeum Fabryki Norblina. Wieloletnia dyrektor artystyczna w branży wydawniczej.

Alfredo Soderguit

Alfredo Soderguit to urugwajski wielokrotnie nagradzany autor i ilustrator, który ma na swoim koncie ponad czterdzieści książek opublikowanych w Ameryce Łacińskiej, Hiszpanii, Francji i Włoszech. Realizuje także filmy animowane w kolektywie Palermo Estudio, który założył wraz z innymi ilustratorami i animatorami. Jego wielokrotnie nagradzany film animowany Anina jest dostępny w HBO i YouTube w języku angielskim i hiszpańskim.

Agnieszka Kochanowska

Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, od kwietnia 2020 roku kierowniczka literacka Miejskiego Teatru Miniatura w Gdańsku i jego rzeczniczka prasowa. Współautorka i autorka scenariuszy do spektakli, w Teatrze Miniatura do „Brzydkiego kaczątka”, „Siedmiu krasnoludków”, „Magicznych świąt Malwiny” i „Co u diabła”. Jej sztuka „Zmień się!” została zrealizowana w szczecińskim Teatrze Lalek Pleciuga przez Roksanę Miner pod tytułem „Motyla noga!” (prapremiera: 26 marca 2022) oraz w Teatrze Miniatura przez Edytę Janusz-Ehrlich (premiera: 3 grudnia 2022). Okazjonalnie tłumaczka, m.in. wystawionej w Miniaturze „Błękitnej planety” Andriego Snæra Magnasona.

Autorka książek dla dzieci „Malwina ratuje święta” i „Jak się tu znaleźliśmy” (wyróżnienie w konkursie Książka Roku 2022 w kategorii literackiej). Uczestniczka Forum Dramaturgicznego przy Instytucie Adama Mickiewicza i Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. W latach 2009–2013 recenzentka teatralna czasopisma Narodowego Instytutu Audiowizualnego dwutygodnik.com.

Dorota Kassjanowicz

Dorota Kassjanowicz – autorka książek dla dzieci i dorosłych. Laureatka głównej nagrody IBBY „Książka roku 2014” oraz „Białe Kruki/The White Ravens 2015” (Internationale Jugendbibliothek, Monachium) za powieść dla młodych czytelników pt. Cześć, wilki. Za projekt książki Ogłoszenia dzieci, niedzieci, stworzeń i rzeczy, do której napisała tekst, otrzymała (wraz z ilustratorką P. Daniluk) wyróżnienie jury międzynarodowego III edycji konkursu „Jasnowidze” (kwiecień 2019 r.).

Pod nazwiskiem Czupkiewicz pisze teksty piosenek (dla S. Celińskiej – m.in. na CD Atramentowa. Atramentowa Suplement Malinowa, dla E. Błaszczyk, H. Banaszak, D. Osińskiej, M. Kumorek i in., a także na potrzeby spektakli muzycznych).

Jest autorką spektaklu Progressive – eliminacje (reż. Z. Zamachowski, Teatr Roma) oraz adaptacji scenicznych dla dzieci.

Redaktorka, absolwentka polonistyki na UW, członek ZAiKS-u.

Anna Stasiak, Marta Wawryszyn

Jaga Słowińska (Moss Papers)

Jej pasją jest opowiadanie historii, często poprzez ilustrację. Ukończyła wrocławską ASP w Pracowni Nowych Mediów u prof. Wiesława Gołucha oraz w Pracowni Rysunku Zawodowego u Eugeniusza Geta-Stankiewicza.

Ilustracją zainteresowała się podczas wymiany w Maryland Institute College of Art, gdzie odkryła jej złożony charakter, nie tylko narracyjny, ale też ornamentacyjny. Obok ilustracji projektuje wzory tkanin i tapet. Inspiruje ją folk, obrazy Édouarda Vuillarda, albumy i książki.

Właściwie, gdy się dobrze przyjrzeć, chyba nie ma na świecie nieinteresujących rzeczy. Uważność prowadzi do prawdziwych odkryć.

Jaśmina Parkita

Studiowała grafikę w Krakowie, ostatecznie w 2014 r. z wyróżnieniem ukończyła łódzką Akademię Sztuk Pięknych na kierunku tkanina drukowana. Zajmuje się ilustracją, grafiką, malarstwem, instalacją oraz projektowaniem tkanin i ubrań. Od 2011 r. razem z partnerem prowadzi markę odzieżową Dzieńdobry.

Jako ilustratorka stworzyła oprawy graficzne płyt takich artystów jak: Czesław Śpiewa, Artur Andrus, happysad, Indios Bravos, Camero Cat i inni. Próbowała swoich sił także jako scenografka, debiutując w warszawskiej Stodole. Ma na koncie kilka wystaw zbiorowych i indywidualnych. Obecnie kursuje między Łodzią a Warszawą, realizując swoje artystyczne projekty.

E2rd jest pierwszą książką dla dzieci, którą miała przyjemność zilustrować.

Agnieszka Woźniak

Zdobyła szlify w Instytucie Sztuki w Cieszynie i na Uniwersytecie Ostrawskim (projektowanie graficzne i grafika warsztatowa). Kocha typografię i to, co drukowane, zwłaszcza jeżeli ma więcej niż jedną stronę. Swoje realizacje tworzy wektorowo i odręcznie. Zajmuje się projektowaniem graficznym, grafiką warsztatową i rysunkiem. Ilustruje.

Paweł Bajew

Fotograf zamieszkały w Puławach, laureat licznych konkursów, nagród i wyróżnień. Pracował pod opieką Tomka Sikory. Ma na swoim koncie wiele wystaw.
Wybrane wystawy i osiągnięcia: „Świat według Bajewa” (Galeria ZPAF, Warszawa 2008), „Spacery po suficie” (Puławy 2009), III miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Fotografii Młodych (Jarosław 2009), publikacja fotografii w albumie „New Polish Nude Photography” (2009), laureat sekcji ShowOff „Miesiąca Fotografii w Krakowie” (cykl „Autoportret”, 2010), sesja zdjęciowa dla zespołu Illusion (2011), wystawa „Portrety” (2012 – Warszawa, Poznań, Gdańsk, Puławy, Lublin i in.).

Tak o fenomenie jego portretów pisze fotograf Maks Skrzeczkowski: „Portrety autorstwa Pawła Bajewa to dużo więcej niż wizerunki fotografowanych osób. To niesamowity świat, do którego autor i modele zapraszają widzów; to kraina, w której nie ma żadnych ograniczeń. W portretach Bajewa ujrzymy nie tylko barwnych bohaterów naszej szarej rzeczywistości, ale także jego samego, odbijającego swe niepowtarzalne piętno w każdym obrazie. Zachęcam do uważnego wchodzenia w ten świat. Kto wie, czy nie znajdziemy tam samych siebie”.

Piotr Rowicki

Kiedy Piotr Rowicki posyła komuś swój biogram, biogram zwykle wraca, gdyż jest zbyt krótki i za mało ciekawy. Niestety Piotr Rowicki nie pamięta żadnych ciekawych wydarzeń, o które warto by ów biogram poszerzyć. Długo się zastanawia, a potem kopiuje jakiś ciekawy biogram, długi, pełen sukcesów i gwałtownych zwrotów akcji – taki biogram również wraca z adnotacją, że jest mało prawdopodobny.

Wiadomości o Piotrze Rowickim są sprzeczne. Wiadomo, że ma jakieś wykształcenie, ale nie wiadomo. czy jest ono mu do czegoś potrzebne i czy potrafi z niego skorzystać. Wiadomo, że Piotr Rowicki coś pisze, ale nie wiadomo, czy ktoś to w ogóle czyta. Są też pewne poszlaki, że ma coś wspólnego z teatrem, ale który to teatr i co w nim robi, nie da się tego precyzyjnie ustalić. W każdym razie nie jest aktorem, jeśli już – to bardzo mało popularnym.

Piotr Nowacki

Twórca komiksów, ilustracji i projektów postaci. Publikował w licznych magazynach i antologiach komiksowych. Ma na koncie kilka wydanych albumów komiksowych. Najważniejsze z nich to: „Tainted” (wyd. Mroja) oraz wersja na iPad (wyd. Bonte Comics), „It’s Not About That” (wyd. Centrala), „Detektyw Miś Zbyś na tropie” (wyd. Kultura Gniewu), „Tim i Miki. W Krainie Psikusów” (wyd. PSK, Timof i cisi wspólnicy), „Moe” (wyd. Karton), „Om” (wyd. PSK oraz Timof i cisi wspólnicy).

W latach 2009-2011 był redaktorem naczelnym magazynu komiksowego „Karton”. Brał udział w zbiorczych wystawach komiksu polskiego m.in. na Węgrzech, w Izraelu, na Litwie.
Jego komiksy i ilustracje były i są publikowane w magazynach „HIRO”, „Fika”, „Abecadło”, „Tropami Przyrody” oraz w brytyjskim magazynie internetowym z komiksami dla dzieci „Comical Animal”.

Zilustrował kilka książek dla dzieci z serii „Bohaterowie z boiska” (wyd. Papilon), wykonał także serię projektów postaci do aplikacji edukacyjnej dla dzieci Anifacts Africa. Jest autorem ilustracji do „Niebieskiej Kapturki”.

Michał Buszewicz

Dramatopisarz, dramaturg, absolwent specjalizacji dramatologicznej Wiedzy o Teatrze UJ i specjalizacji dramaturgicznej na Wydziale Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST. Autor tekstów: „Zbrodnia” realizowanego w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, „Proces Berentyzacji”, „Bohaterki”, „Misja (Wojny od których uciekłem)”, „Piotrusia Pana” na motywach powieści Jamesa Barrie’go oraz „Ciąg”. Współrealizował program Instytutu Teatralnego „Lato w teatrze” w podkrakowskich Piekarach.

Współpracował jako dramaturg z Eweliną Marciniak, z którą zrealizował „Nowe Wyzwolenie” S.I. Witkiewicza w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, „Kobietę z przeszłości” Rolanda Schimmelpfenniga w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym im. J. Słowackiego w Koszalinie, „Amatorki” wg Elfriede Jelinek w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku i „Skąpca” na motywach komedii Moliera w Teatrze Polskim w Bydgoszczy oraz z Anną Augustynowicz przy realizacji „Edwarda II” wg Christophera Marlowe’a w Starym Teatrze w Krakowie. W tym samym teatrze wyreżyserował spektakl „Kwestia techniki” według własnego scenariusza.

Jest także reżyserem filmu krótkometrażowego na podstawie fragmentu powieści Jamesa Joyce’a, „Finneganów Tren”.

Robert Jarosz

Dramatopisarz, reżyser, kierownik artystyczny Teatru Guliwer w Warszawie. Absolwent reżyserii w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Jako reżyser zadebiutował „Pinokiem” w Teatrze im. H.Ch. Andersena w Lublinie. W krakowskim teatrze Groteska wyreżyserował „Kota w butach”. Jego sztuka „W beczce chowany” dostała nagrodę specjalną w poznańskim Konkursie na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży oraz nagrodę za debiut na III Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży KON- TEKSTY.

Jego tekst „Wnyk” został opublikowany w miesięczniku „Dialog”, a swoją premierę miał w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora w reżyserii Bogusława Kierca. Zarówno tekst sztuki, jak i spektakl zostały nagrodzone i wyróżnione w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej oraz wyróżnione na XVI Międzynarodowym Festiwalu dla Dzieci i Młodzieży „Korczak”.

Daniel Odija

Prozaik, dziennikarz. Mieszka w Słupsku. Autor zbioru opowiadań „Szklana huta” (2005) oraz powieści „Ulica” (2001), „Tartak” (2005), „Niech to nie będzie sen” (2008) i „Kronika umarłych” (2010). „Tartak” znalazł się w finale Nagrody NIKE 2004, był także nominowany do Nagrody im. Józefa Mackiewicza. „Niech to nie będzie sen” w roku 2009 był nominowany do Europejskiej Nagrody Literackiej. „Kronika umarłych” przez Poznańskie Towarzystwo Wydawców Książek została uznana za „Książkę zimy 2009/2010” i była nominowana do Nagrody NIKE 2011.
Odija jest także autorem słuchowisk, komentarzy do filmów dokumentalnych, libretta do baletu „Sny o wolności” oraz współscenarzystą krótkometrażowego filmu fabularnego „Basia z Podlasia”, który otrzymał pierwszą nagrodę za najlepszy film krótkometrażowy festiwalu T-Mobile Nowe Horyzonty 2011. Publikował m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Playboyu” oraz antologiach literatury współczesnej. Jego książki ukazały się w przekładzie na język francuski, niemiecki i ukraiński.

Sylwia Chutnik

Kulturoznawczyni, absolwentka Gender Studies na UW, prezeska Fundacji MaMa działającej na rzecz poprawy sytuacji matek w Polsce, przewodniczka miejska po Warszawie, członkini Związku Literatów Polskich, pisarka i felietonistka „Polityki”, „Pani”, „Wysokich Obcasów” i ,,Gazety Stołecznej”, współpracowniczka TVP Kultura (współprowadząca program literacki „Cappuccino z książką” i „Zapomniani odzyskani”).
Autorka powieści (m.in. „Kieszonkowy atlas kobiet” – Książka Roku radiowej Trójki, „Cwaniary”), zbiorów felietonów („Mama ma zawsze rację”, „Proszę wejść. Więzienie, historie nieprawdziwe”) i zbioru opowiadań „W krainie czarów”. Jej książki zostały przetłumaczone i wydane w Niemczech, Rosji, Czechach, na Słowacji, Węgrzech, w Chorwacji, Serbii, na Litwie i w Ameryce Północnej. Twórczyni sztuk teatralnych (m.in. „Muranooo”, „Aleksandra”), słuchowiska radiowego „Piwnica”.
Laureatka konkursu Dama Warszawy 2007 i Wawoaktywnych 2008 „Życia Warszawy” oraz prestiżowego Paszportu „Polityki” 2008 (w kategorii literatura).
Trzykrotnie nominowana do Nagrody NIKE (w 2009, 2012 i 2015 r.). W 2010 r. dostała Społecznego Nobla Fundacji Ashoka za działalność społeczną.

Autorka jednej z części książki pt. „E2rd”.

Katarzyna Bonda

Autorka bestsellerowych powieści kryminalnych. Do polskiego kryminału wprowadziła postać profilera w trylogii o psychologu policyjnym Hubercie Meyerze („Sprawa Niny Frank”, „Tylko martwi nie kłamią”, „Florystka”). W 2014 r. zapoczątkowała „tetralogię żywiołów” o profilerce Saszy Załuskiej („Pochłaniacz – POWIETRZE”, „Okularnik – ZIEMIA”, w przygotowaniu: „Lampiony – OGIEŃ”, „Czerwony Pająk – WODA”). Autorka książek dokumentalnych „Zbrodnia niedoskonała” i „Polskie morderczynie”.
Założycielka szkoły pisania www.maszynadopisania.pl. Ukończyła dziennikarstwo na UW i scenariopisarstwo na PWSFTViT.

Współautorka „E2rda”.

Łukasz Mazur

Scenarzysta, rysownik, kolorysta i wydawca komiksowy w jednym. Twórca takich historii jak „Planeta uciętych kończyn” (zdobywca nagrody dla Najlepszego polskiego albumu komiksowego 2013/2014), „Usta pełne śmierci” (publikowane również w USA oraz Niemczech) oraz „Domku w środku lasu żywych trupów”. Na co dzień mieszka w Warszawie i niechętnie wybiera się poza jej granice. Nie ma kota i dwóch psów.

Moss Papers i Tashka

Marta Guśniowska

Dramatopisarka, od 2007 r. dramaturg Białostockiego Teatru Lalek. Absolwentka Filozofii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po studiach związała się z poznańskim Teatrem Animacji i Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.
Debiutowała w roku 2005 na scenie Teatru Animacji w Poznaniu sztuką „Baśń o Rycerzu bez Konia”. Debiut reżyserki miał miejsce dziesięć lat później, w tymże Teatrze, wielokrotnie nagradzanym spektaklem „A niech to Gęś Kopnie!”

Współpracuje z większością Teatrów Lalek w Polsce. Jedna z najczęściej wystawianych polskich dramatopisarek. Kilkukrotna laureatka „Konkursu Na wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej” – za teksty „O Rycerzu Pryszczycerzu”, „O mniejszych Braciszkach Świętego Franciszka”, oraz zespołowo, za spektakl „A niech to Gęś kopnie!”. W tym samym roku otrzymała również Nagrodę Komisji Artystycznej owego Konkursu za tekst „Ony” – ex aequo z Pawłem Demirskim. Wielokrotna laureatka „Konkursu na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży” organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – od 2004 r. niemalże rokrocznie. W 2011 r. odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.

Przemyslaw Rozenek

Autor wierszy, piosenek, opowiadań, scenariuszy… większych i mniejszych form literackich i interdyscyplinarnych działań artystycznych. Żyje i ma się dobrze (stan na 2016), pisze i publikuje, mieszka w Karkonoszach, choć często szwenda się po drogach i bezdrożach. Ostatni aktualny kontakt możliwy przez listy@przemyslawrozenek.pl.

Maria Wojtyszko

Scenarzystka, dramatopisarka i dramaturg. Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim, scenariopisarstwo w Łódzkiej Szkole Filmowej i reżyserię fabularną w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy.
Jest autorką scenariuszy do seriali telewizyjnych (m.in. „Miodowe Lata”, „Przystań”, „Tancerze”, „Bez tajemnic”) i filmów (m.in. „Zagraj ze mną” Rafała Skalskiego).
W roku 2006 zdobyła nagrodę Teatru Starego i miesięcznika „Dialog” za dramat „Macica”. Dla dorosłych napisała również western muzyczny „Koniec świata w Deer’s Hill City”.
W 2010 r. otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie organizowanym przez poznańskie Centrum Sztuki Dziecka za sztukę „Pierwszy człowiek świata”. Jest autorką kilku sztuk dla dzieci: „Pacan – historia o miłości” (wystawiona w 2012 r. we Wrocławiu), „Mika sull on janonen?” (napisana na zamówienie i zrealizowana w fińskim Teatteri Mukamas), „Królewna Logorea i Niedźwiedź” (teatr Guliwer w Warszawie) czy „Królowa Śniegu” (grana w teatrze Kubuś w Kielcach).
Pisze skecze kabaretowe, piosenki i krótkie opowiadania.
Od 2012 r. jest kierowniczką literacką Wrocławskiego Teatru Lalek. Jej sztuka „SAM, czyli przygotowanie do życia w rodzinie” wyreżyserowana została przez Jakuba Kroftę w 2014 r., a spektakl zdobył główną nagrodę w 20. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Bartosz Sztybor

Scenarzysta komiksowy i filmowy. Oprócz tego twórca seriali i programów telewizyjnych oraz książek dla dzieci. Studiował afrykanistykę, anglistykę, dziennikarstwo oraz scenariopisarstwo. Żadnego z tych kierunków nie ukończył.
Scenarzysta kilku albumów komiksowych: serii dla dzieci i młodzieży „Niezła draka, Drapak!” z rysunkami Tomasza Kaczkowskiego; komiksów „Szanowny” i „Wróć do mnie”, jeszcze raz z rysunkami Wojciecha Stefańca oraz kilku albumów zrealizowanych z Piotrem Nowackim („Tainted”, „It’s Not About That” i „Options”).
Komiksowe miniatury i paski do jego scenariuszy ukazywały się w licznych tytułach prasowych: „Cinema”, „Wprost”, „Uważam Rze”, „W Sieci”, „W Sieci Historii” oraz „Przekroju” i „Co Jest Grane?”. Krótkie komiksy publikował też w magazynach i zinach
komiksowych, m.in. w „Ziniolu”, „Maszinie”, „Kolektywie”, „Kartonie” i „Jeju”.
Laureat kilku nagród na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi, m.in. pierwszej nagrody w roku 2009 za komiks Beneath the Sky (Andrij Tkalenko). Oprócz tego laureat komiksowych nagród na festiwalach w Holandii, Włoszech, Macedonii i Serbii. Z kolei napisane przez niego krótkometrażowe filmy zdobywały nagrody w Europie, Ameryce Południowej i Azji.

Malina Prześluga

Dramatopisarka, pisarka. Jej dramaty wystawiane są w teatrach lalkowych i dramatycznych w całej Polsce. Autorka książek dla dzieci, m.in. „Ziuzi”, która otrzymała tytuł Książki Roku 2013 Polskiej Sekcji IBBY. Laureatka Medalu Młodej Sztuki 2012, a także wielu nagród i wyróżnień w Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.

Zdobywczyni głównej nagrody za tekst dramatyczny „Chodź na słówko” w 19. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Laureatka VI edycji Metafor Rzeczywistości 2013: nagroda jury (ex aequo), nagroda dziennikarzy i nagroda publiczności za dramat: „Kwaśne mleko”. Laureatka ogólnopolskiego Konkursu Dramaturgicznego Wrocławskiego Teatru Współczesnego Strefy_Kontaktu 2016 za dramat „Garnitur Prezydenta”.

W 2015 roku otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziecinie literatury i dramaturgii dla dzieci. Pracuje jako dramaturg w Teatrze Animacji w Poznaniu.

Katarzyna Stoparczyk

Zuzanna Bućko

Mieszka w Jeleniej Górze, gdzie współpracuje z tamtejszym teatrem (jako asystentka dramaturga). Pisze zarówno o teatrze, jak i dla teatru; jej teksty ukazały się m.in. na łamach miesięcznika „Kontrast” czy magazynu internetowego „Teatralia”. Uczestniczyła w warsztatach teatralnych i literackich, a także m.in. w projekcie Artfilm Gesamt (w ramach Copenhagen Art Festival 2012) z produkcją video-art „Long way”. Uczęszcza do Szkoły Pisania (prowadzonej przez Artura Pałygę) w Teatrze Polskim im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy.
Jest laureatką nagrody głównej w II Konkursie na Miniaturę Teatralną organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu za tekst „48 godzin na dobę” oraz nagrodę główną w konkursie Nowy Wymiar Kultury w dziedzinie dramatu za tekst „Wytrzymaj jeszcze chwilę”. jest również autorką sztuk „Wysuszona śliwka węgierka” oraz „A puch zapcha im gardła”.

Kamil Niewiński

Pewnie można by powiedzieć o nim wiele, gdyby nie to, że sam niewiele o sobie mówi. Głównie dlatego, że w jego przekonaniu nie ma o czym gadać. Już lepiej książkę przeczytać. Tymczasem rzeczony autor z pokorą wróci do pisania o sprawach ciekawszych niż jego życie. Reasumując: Kamil Niewiński jest pisarzem i scenarzystą, autorem powieści dla młodego czytelnika pt. „Kapselek”.

Julia Holewińska

Dramatopisarka i dramaturżka. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej. Autorka wielu dramatów, m.in. „ Granice” (reż. Bartek Frąckowiak, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2016), „Good Night Cowboy” (wraz z Kubą Kowalskim, Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatr WARSawy, 2015), „Krzywicka/krew” (finał Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2013, Teatr Polskiego Radia, Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy, 2016), „Ziemia niczyja” (Fringe Ensamble, Bonn 2012, Teatr Powszechny w Warszawie 2013).
Jest też autorką sztuki dla dzieci – „Skarpety i papiloty” (Wrocławski Teatr Lalek, 2013, Teatr Maska w Rzeszowie, 2016).
Jako dramaturżka pracowała m.in. przy: „Kotce na rozpalonym, blaszanym dachu” (Teatr Polski w Poznaniu, 2011), „Wichrowych Wzgórzach” (Teatr Studio, 2012), „Życie jest snem” (Teatr Wybrzeże, 2013), „Pani Bovary” (Teatr im. Osterwy w Lublinie).
Publikowała m.in. w „Dialogu”, „Teatrze”, „Kontekstach”, „Tygodniku Powszechnym”, „Dwutygodniku”.
W 2010 r. za sztukę „Ciała obce” otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. W 2013 r. „Ciała obce” ukazały się w amerykańskiej antologii „(A) Pollonia”.
Jej sztuki przetłumaczone zostały na angielski, rosyjski, niemiecki, hiszpański, rumuński, włoski, czeski, japoński, ukraiński i kataloński.

Szymon Bogacz

Dramatopisarz. Studiował na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, grał na trąbce w takich orkiestrach jak Sinfonia Varsovia, Filharmonia Narodowa, Polska Orkiestra Radiowa. Jest także absolwentem scenariopisarstwa na PWSFTViT im. Leona Schillera w Łodzi i był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W teatrze debiutował dramatem „Stosunki damsko-męskie” (premiera w Teatrze Zakład Krawiecki we Wrocławiu w 2006 r., reż. Szymon Turkiewicz). Jego sztuka „Wariacje międzyludzkie” zdobyła trzecią nagrodę za najlepszą sztukę współczesną w konkursie zorganizowanym przez Narodowy Teatr Stary w Krakowie i miesięcznik „Dialog” w 2006 r.). Później był wyróżniany za dramaty: „Trójkąt” (wyróżnienie w VII edycji konkursu na dramat współczesny na Festiwalu Targów Nowej Dramaturgii w Radomiu, grudzień 2007), „Dekonstrukcja” (wyróżnienie w konkursie dramaturgicznym IV Forum Współczesnego Dramatu „Lustro. Obraz. Iluzja” w Łodzi – listopad 2008), „Trzech mężczyzn w różnym wieku” (słuchowisko radiowe, wyróżnienie w konkursie dramaturgicznym III Forum Współczesnego Dramatu „Lustro. Obraz. Iluzja” w Łodzi, listopad 2007) i monodram „Fraktal” (wyróżnienie w konkursie Sztuka Monologu w 2010 roku, którego organizatorem było Laboratorium Dramatu). Sztuka „W imię Ojca i Syna” znalazła się w finale ogólnopolskiego konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną 2009 i miała dwie realizacje – w Teatrze im. W. Gombrowicza w Gdyni (listopad 2010), reż. Piotr Kruszczyński (pod tytułem „Wszystko, co chcielibyście powiedzieć po śmierci ojca, ale boicie się odezwać”), i w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach (styczeń 2011), reż. Piotr Ziniewicz. Jest także autorem scenariusza spektaklu muzycznego „Być jak Frank Sinatra”.
W 2009 w wydawnictwie W.A.B. ukazała się jego debiutancka książka „Koło kwintowe”, za którą został nominowany do dolnośląskiej nagrody kulturalnej WARTO w 2010 roku. Napisał też „Pływanie synchroniczne”, a w antologii „Zemsta jest kobietą” (wydawnictwo JanKa) ukazało się jego opowiadanie „Naga”.

Alicja Morawska-Rubczak

Badacz, krytyk i kurator teatralna działająca w obszarze teatru dla dzieci, zajmuje się promocją rodzimego teatru dla dzieci na świecie oraz rozwijaniem w Polsce nurtu teatru dla najnajmłodszych (dzieci do trzeciego roku życia). Ukończyła kulturoznawstwo i polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, specjalizację teatrologiczną na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Studium Doktoranckie Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej przy Zakładzie Estetyki Literackiej.

Współpracuje z Instytutem Teatralnym w Warszawie, Centrum Sztuki Dziecka, Art Stations Foundation, Fundacją Nuova, Instytutem Adama Mickiewicza oraz z tzw. czasopismami branżowymi – publikowała w „Teatrze Lalek”, „Didaskaliach”, „Scenie”, „Teatrze”, „Dialogu”, „Pro Arte”, pisała w ramach Nowej Siły Krytycznej.

Laureatka: Stypendium Funduszu Rodziny Kulczyków, Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągniecia w nauce, a także Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie teatru.

Robert Romanowicz

Architekt z wykształcenia z wieloletnim doświadczeniem. Obecnie mieszka we Wrocławiu, gdzie zajmuje się malarstwem, ilustracją książkową, scenografią.

To właśnie architektura ukształtowała graficzne spojrzenie na sztukę. Jego malarstwo jest wynikiem wieloletnich poszukiwań, eksperymentów z mediami oraz stosowania różnych metod ekspresji. Wszystko to złożyło się na obecny dorobek, pozwoliło mu osiągnąć niepowtarzalny styl i stać się rozpoznawalnym.

Efekty jego twórczych działań opartych na połączeniu różnych mediów mają charakter ilustracji, a postaci pojawiające się na obrazach wplatane są w przeróżne historie. To dlatego bohaterowie z płócien często przenoszą się na karty książek, które stają się swoistą kontynuacją opowieści malowanych obrazem, rozwinięciem zarysowanych przygód. Jak mówi, odbiorca jego twórczości nie ma wieku – może nim być każdy, kto odnajdzie obrazy w sobie, kogo wrażliwość i wyobraźnię one poruszą.

Swoje prace wystawia w galeriach w kraju i za granicą. Można je oglądać między innymi w Galerii Leonardo w Kazimierzu Dolnym, gdzie ma stałą ekspozycję. Prace Roberta Romanowicza od wielu lat wzbogacają zbiory kolekcjonerów z różnych stron świata.

Wszechstronność jako wynik otwartości i nieustających poszukiwań znajduje też odzwierciedlenie w różnorodności podejmowanych działań. Autor tworzy ilustracje prasowe, plakaty teatralne, instalacje, zajmuje się fotografią, tworzy tunnel book’i oraz pop-up book’i.

Anna Stasiak

Wdzięczna słuchaczka, miłośniczka przyrody, zwolenniczka teorii istnienia duszy we wszystkim. Nic więc dziwnego, że pozwoliła przemówić Miszy i Griszy – bohaterom powołanym do życia przez Roberta Romanowicza, twórcę, którego talent i wyobraźnię ceni i wielbi.

Ingakku Riukimiuki

Artystka tajemnicza, ukrywająca się pod pseudonimem stworzonego przez siebie skrzata, lubuje się w krągłościach, prostocie i niedopowiedzeniu. Zadebiutowała w czasopiśmie „Tygiel Kultury”. Zaangażowana jest w działania w kolektywach artystycznych i pracę w zakresie projektowania systemów wizualnych i grafiki użytkowej oraz wydawniczej. Jest autorką graficznej serii „F Y H” i „Kosmokość” oraz serii książeczek dla dzieci „Alinka”, która jest syntetyczną opowiastką o świecie i kosmosie. Alinka ukazuje zjawiska i rzeczy w uroczy, pełen swobody, ale niepozbawiony głębi sposób.

Ta Tatoi